De Hunze als kans voor de stad Groningen

Hunzevisie 2030

Ooit stroomde de Hunze vrijelijk vanuit Drenthe door Groningen naar de Waddenzee. Een aantal decennia geleden was hier nog maar weinig van te zien. Ook stonden de natuurwaarden van het Hunzedal onder druk. Conform de ‘Hunzevisie 2030’ is de rivier inmiddels op veel plekken teruggebracht als structuur waarlangs natuurwaarden zich opnieuw kunnen ontwikkelen, zo ook in de stad Groningen. In opdracht van Het Groninger Landschap en de gemeente Groningen stelde LAOS een landschapsvisie op voor de Hunzeboord nabij de oude Ulgersmaborg.

Hunze als kans

Enerzijds vormt de stad een barrière voor de Hunzevisie. Anderzijds past de Hunze als blauwe en groene structuur goed bij de ambitie van het inclusieve, gezonde en duurzame Groningen. Bovendien wil het waterschap Noorderzijlvest van de Hunze weer één systeem maken met het oog op de Kaderrichtlijn Water (KRW). Deze opgave speelt ook bij de Hunzeboord. Op deze plek is de Hunze als systeem gefragmenteerd.

Als een blauwe draad

In de ontwerpvisie loopt de Hunze als een blauwe draad door het gebied. Er is weer sprake van één watersysteem dat in direct contact staat met het Boterdiep. De Hunze ligt duidelijk als rivier herkenbaar in het landschap dankzij de flauwe en extensief beheerde ecologische oevers. Om weer één watersysteem te maken tot aan het Boterdiep, ligt ter plaatse van het Van Starkenborghkanaal een functionele verbinding met een meer artificiële uitstraling.

Landschapspark

De Hunzeboord is een nieuw landschapspark in de stad. Vanaf de stadsentree bij de Korreweg liggen diverse zichtlijnen richting het landschap. Het gebied is hier open gemaakt en daarmee onderdeel van het grotere landschap geworden. Het groene raamwerk van bestaande groenstructuren is hersteld. Nieuwe groenstructuren zijn aangeplant als scheiding tussen het natuurdeel en het met stedelijk groenprogramma geladen westelijke deel van het gebied. De gefragmenteerde waterlopen uit het blauwe raamwerk dat de verschillende weilanden van elkaar scheidt, zijn opnieuw met elkaar verbonden.

Groen, ecologie en recreatie

Door nieuwe zichtlijnen en differentiatie in het groen beleef je het landschap op een spannende manier. Het oostelijke deel is natuurlijk ingericht en in het noordelijk deel kan natte natuur zich ontwikkelen terwijl in het zuidelijke deel veel bomen staan. Deze differentiatie maakt het gebied ecologisch interessant.

Het westelijke deel biedt ruimte aan recreatieve activiteiten zoals het laten rennen van je hond, voetballen en mountainbiken. Een hoogteverschil met lanen van knotwilgen accentueert de grens tussen dit programmatische en het natuurlijke deel. Nieuwe wandelpaden verbinden het landschapspark met haar omgeving. Waar verschillende routes elkaar kruisen komen bijzondere (verblijfs)plekken.